می خواهم از تو برای تو و به خاطره تو بنویسم بعد از رفتنت در حالی که از پنجره اتاق به دور دست ها می نگرم از سیاهی شب تمام وجودم می لرزد شبی که سکوت را برایم معنا می کند شبی که غروب لحظه هایم را نزدیک می کند اما با این حال ستاره ها را میبینم که عاشقانه سو سو می زنند پروردگارا به کدامین گناه محکوم شده ام من که مهربان بودم و با وفایی رسم زندگی ام بود . در دو راهی قرار گرفته ام نه راه پس دارم نه راه پیش به یاد می اورم که می گفتند دنیا بی وفاست اما من با خود می گویم این دنیا خدایی هم داردو کلی

مجازات برای کسی که در نظر می گیرد قلبی را بی صدا بشکند .غم بر صدایم رخنه کرده نفسهای خسته ام روی غربت تنها ییم سنگینی می کند .نه می توانم حرف بزنم و نه می توانم سکوت لحظه هایم را در هم بشکنم این زخمیست که از تو بر قلبم مانده دلم ماننده قاصدک دلتنگ است دلتگ تو و د لتنگ حرفهایت دلتگ خنده هایت که که قفل حصار های شیشه ای قلبم را می شکند اره اره دلتنگم دلتنگ لحظه هایی که مظلومانه می میرند از نگاهم پیداست به چه می اندیشم مادرم با نگاه خود می گوید دخترم زندگی بی وفاست وسهم چشمان بارانی توگریه ای بی صداست چنان غرق افکارم هستم که به پر پر شدنم می نازم به ان امید که شاید گناه من را ببخشی روزی که مرا چون گذشته دوست بداری اما اما افسوس که هیچگاه تو مرا نمی بخشی خود این را می دانم ضرورتی ندارد که تو با حرف ها و رفتارت ان را بیان کنی لحظه های رفتنت نجیبانه روی سکوت تنهاییم لانه کرده است در خیالم صدای قدم هایت را می شنوم اما افسوس که این خیالی بیش نیست . به من می گفتی صدایت دلنشین است اما با صدای رفتنت صدای گرفته ام دیگر تنین نخواهد داشت دیگر هیچ چیز برایم زیبا نیست چشمانم از عشق تو تا دیروز می درخشید اما نمی دانی حالا چه غمگین شده اند دلهره ی عجیبی تمام وجودم را در بر گفته است نمی دانم به دنبال چه می گردم اه سوز ناکی سکوتم را در هم می شکند و به دنبال ان اشکهای سردی را که بر گونه ام یخ زده اند جاری می شوند احساس می کنم . دوست عزیزم اگر مرا دوست نداشتی می توانستی اهسته بگویی هنوز هم دیر نشده بگو بگو تا من هم اهسته گریه کنم شاید خود را راضی به دور شدن تو از خودم کنم من طاقت این همه بی اعتنایی دوری و جدایی را ندارم .و حالا ماننده شمع قطره قطره اب می شوم ایا می ایی تا در کنار هم باشیم و من هم از غصه رهایی یابم .منتظرم